mathilde aubier
günlerden olmuş perşembe, ne işim var benim demiş. sorgulamak ya önemli olan; kendini, kendine yakını, kendine yakından ötürü sende oluşanı. neredeymiş bu hayatın önemi, kimdeymiş tüm kaleler, ya anahtarlar? nerede o her kapıyı açan, o her deliğe uyan anahtarlar. uzatmış elini, çatlamış yerlerinde gezdirmiş kupanın. kafasını kaldırmış cevaplar hep yukarıdaymış gibi. öyle ya geçmiş arkanda gelecek önünde, cevaplar ise hep yukarıda. bugün yine sözler vermiş kendine, yine tutamamış ne istikrar. neyse demiş yaparım, ederim daha günlerim var benim. itunes shuffle'da, eller klavyede, müzikler çok karışık. asıl aklı karışık ya, neyse perşembe sen bugün de böyle geç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder